Τι είναι η δυσγραφία; – Στρατηγικές βελτίωσης!

Η γραφή είναι μια αναπτυξιακή διαδικασία κατά την οποία τα παιδιά μαθαίνουν τις απαραίτητες κινητικές δεξιότητες που απαιτούνται για να γράψουν, καθώς και τις δεξιότητες που απαιτούνται για να μεταφέρουν τη σκέψη τους στο γραπτό. Επομένως η γραφή εκ φύσεως, είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός και απαιτεί τόσο κινητικές δεξιότητες, όσο και δεξιότητες επεξεργασίας των πληροφοριών. Πότε όμως μπορούμε να μιλήσουμε για δυσκολία στις δεξιότητες γραφής και πότε η γραφή μπορεί να αποτελέσει σημάδι μαθησιακής δυσκολίας; Η δυσγραφία ανήκει στις μαθησιακές δυσκολίες και επηρεάζει σημαντικά τις ικανότητες γραφής. Μπορεί να εκδηλωθεί με δυσκολία στην ορθογραφία, με κακό γραφικό χαρακτήρα και με δυσκολία μεταφοράς της σκέψης στο γραπτό λόγο. Η δυσγραφία προκαλεί κούραση στο γράψιμο και φτωχή οργάνωση του γραπτού τόσο σε επίπεδο γραμμής όσο και σε επίπεδο σελίδας. Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια της δυσγραφίας; Ο κακός γραφικός χαρακτήρας από μόνος του δεν αποτελεί ένδειξη ότι το άτομο έχει δυσγραφία. Δεδομένου ότι η δυσγραφία είναι μια εξελικτική δυσκολία που συνδέεται με τη δυσκολία επεξεργασίας των πληροφοριών, οι δυσκολίες που παρουσιάζει το άτομο μπορεί να αλλάξουν κατά τη διάρκεια της ζωής του. Σύμφωνα με το διεθνές κέντρο μαθησιακών δυσκολιών, τα παρακάτω χαρακτηριστικά αποτελούν ενδείξεις δυσγραφίας: Παράξενη και ανορθόδοξη τοποθέτηση του καρπού, του σώματος και σφίξιμο των δακτύλων κατά το γράψιμο. Ανορθόγραφο γράψιμο. Ανάμειξη κεφαλαίων και μικρών γραμμάτων. Κουράζεται γρήγορα όταν γράφει. Μη κανονικό μέγεθος και σχήμα στα γράμματα. Ημιτελή γράμματα ή λέξεις σε προτάσεις. Κακή χρήση των γραμμών και των περιθωρίων στο τετράδιο. Κακή οργάνωση της σελίδας και της σκέψης. Αργοπορία κατά την αντιγραφή και μειωμένη ταχύτητα γραφής. Συχνά παρατηρείται ψιθύρισμα και λεκτικά σήματα κατά το γράψιμο. Δυσκολία στη δομή, στη σύνταξη και στη γραμματική. Μεγάλη απόκλιση μεταξύ του προφορικού λόγου και του γραπτού λόγου. Πώς μπορούν να βοηθηθούν τα παιδιά; Υπάρχουν πολλοί τρόποι και στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί με δυσγραφία να βελτιώσει τις δεξιότητες γραφής. Παρακάτω ακολουθούν μερικά παραδείγματα: Γραφή. Το παιδί είναι καλό να γράφει πάντα σε τετράδιο ή χαρτί που έχει γραμμές έτσι ώστε να έχει έναν οδηγό για το πού πρέπει να βρίσκονται τα γράμματα. Δοκιμάστε διαφορετικά μολύβια ή στυλό για να βρείτε αυτό που είναι πιο άνετο για το παιδί. Βοηθήστε το παιδί να εξασκηθεί στο σχεδιασμό γραμμάτων και αριθμών, κάνοντας κινήσεις του βραχίονα στον αέρα έτσι ώστε να βελτιώσει τη μνήμη που αφορούν στα σχήματα αυτά. Επίσης το παιδί μπορεί να εξασκηθεί και να βελτιώσει τη μνήμη για τα γράμματα και τους αριθμούς κάνοντας μικρότερες και πιο λεπτές κινήσεις με το χέρι και τα δάχτυλα. Ενθαρρύνετε από νωρίς και πριν υιοθετήσει το παιδί αρνητικές συνήθειες γραφής, το σωστό κράτημα του μολυβιού, τη σωστή στάση του σώματος και τη σωστή τοποθέτηση του χαρτιού ή του τετραδίου κατά το γράψιμο. 

Χρησιμοποιήστε πολυ-αισθητηριακές τεχνικές και μεθόδους εκμάθησης των γραμμάτων, των αριθμών και των σχημάτων. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πλαστελίνη ή προγράμματα σχεδίασης στον υπολογιστή. Μπορείτε να ενθαρρύνετε τη χρήση του υπολογιστή για το γράψιμο έτσι ώστε το παιδί να νιώθει περισσότερο ανακούφιση και λιγότερο απογοήτευση, αλλά μην αποκλείσετε σε καμία περίπτωση τη γραφή με το χέρι. Γραπτή έκφραση. Το παιδί μπορεί να ξεκινήσει να δουλεύει το κομμάτι της γραπτής έκφρασης και της έκθεσης πιο δημιουργικά με ζωγραφιές και σχέδια και συζητώντας το θέμα πρώτα προφορικά. Δώστε έμφαση στο κομμάτι της καθαρότητας των γραμμάτων, στη γραμματική και στον τρόπο που πρέπει να οργανωθούν οι ιδέες. Δείξτε στο παιδί διαφορετικά είδη γραφής και εξηγήστε το σκοπό τους όπως διηγήματα, άρθρα και ποιήματα. Μην κρίνετε τα γράμματα και την ορθογραφία του παιδιού όταν πρέπει να παραδώσει κάτι υπό πίεση χρόνου όπως για παράδειγμα στα διαγωνίσματα ή στα τεστ. Ζητήστε από το παιδί να διορθώσει το γραπτό του μετά από λίγη ώρα και αφού έχει πάρει κάποια απόσταση από αυτό. Έτσι θα είναι πιο εύκολο να εντοπίσει τα λάθη του. Βοηθήστε το παιδί να δημιουργήσει μια λίστα ελέγχου όταν γράφει κάτι. Για παράδειγμα, έλεγχος ορθογραφίας, συντακτικού, λογική εξέλιξη των ιδεών κλπ. Αποφύγετε την παπαγαλία και την αντιγραφή ιδεών. Αντίθετα ενθαρρύνετε το παιδί να επικεντρωθεί στο πώς να αναπτύσσει τις δικές του σκέψεις και ιδέες. Βοηθήστε το παιδί να ολοκληρώνει τις εργασίες του σε μικρά βήματα και όχι όλα με τη μία. Ενθαρρύνετε την εξάσκηση της γραφής σε πράγματα που δεν δημιουργούν άγχος στο παιδί όπως το ημερολόγιο, τη λίστα του σούπερ μάρκετ, οικογενειακά σημειώματα κ.α. Οι γονείς θα πρέπει να θυμούνται ότι όπως κάθε δεξιότητα, έτσι και η γραφή, για να διδαχτεί σωστά πρέπει να έχουν υπομονή, να είναι θετικοί και να ενθαρρύνουν την εξάσκηση και την προσπάθεια του παιδιού – η δεξιότητα της γραφής θέλει χρόνο και εξάσκηση. 

Πηγή : www.parentshelp.gr

28η Οκτωβρίου 2015

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά του σχολείου μας

Εικόνες: Όταν τα παιδιά βλέπουν τηλεόραση…

Από: Ζαχαρία Πηνελόπη

Πώς χαλαρώνετε μετά από μια κουραστική μέρα; Αν ανήκετε στην πλειοψηφία, τότε σίγουρα θα αράζετε στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Αυτή ακριβώς τη δραστηριότητα αποτυπώνει στο φακό της η φωτογράφος από το Μπρούκλιν Donna Stevens, επιλέγοντας όμως ως πρωταγωνιστές πιτσιρίκια. Το πρότζεκτ της έχει τίτλο «Ανόητο Κουτί» και αποτελείται από πορτρέτα μικρών παιδιών τη στιγμή που παρακολουθούν προσηλωμένα τηλεόραση.

Σκοπός της φωτογράφου δεν είναι να προκαλέσει. Άλλωστε, η σχέση των παιδιών με την οθόνη είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Το 2013, το Time ανέφερε ότι τα παιδιά βλέπουν τηλεόραση μέσα στην εβδομάδα τόσες ώρες όσες απαιτούνται για εργασία πλήρους απασχόλησης. Οι φωτογραφίες για το «Ανόητο Κουτί» δείχνουν πώς είναι στ’ αλήθεια τα απορροφημένα μάτια και οι ασυναίσθητες γκριμάτσες που κάνουν τα παιδιά όταν είναι αφοσιωμένα στην οθόνη.

«Η τηλεόραση είναι ένας από τους πολλούς σύγχρονους, ανθυγιεινούς τρόπους που έχουμε επιλέξει να δαπανούμε τη ζωή μας», εξηγεί η Stevens και προσθέτει: «Μήπως θα πρέπει, όμως, να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στο ρόλο της τεχνολογίας στις ζωές των παιδιών μας; Και πόσο εγγυημένη είναι, τελικά, αυτή μας η εξάρτηση;».

Πάντως, όποια κι αν είναι η άποψή σας για το συγκεκριμένο θέμα, στην προκειμένη περίπτωση είναι εμφανέστατο ότι η τηλεόραση έχει «μεταμορφώσει» τα παιδιά σε εντελώς ανέκφραστα πλάσματα με βλέμμα αποχαυνωμένο και αχανές - και δυστυχώς αυτό δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα!

Αφού είναι έξυπνο, γιατί δεν του αρέσει το σχολείο;

Το παιδί σας είναι έξυπνο, κοινωνικό, δημιουργικό, λατρεύει τον αθλητισμό και την τέχνη αλλά δεν του αρέσει το σχολείο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Και τι μπορείτε να κάνετε για να το βοηθήσετε να το συμπαθήσει;

Οι λόγοι που πραγματικά κάνουν ένα έξυπνο και δραστήριο παιδί να αποφεύγει το σχολείο είναι πολλοί και διαφορετικοί σε κάθε περίπτωση: Πιθανώς κάποιος παράγοντας μέσα στο σχολείο να έχει δυσαρεστήσει το παιδί και το κάνει να είναι αρνητικό απέναντι στη συνολική εικόνα του σχολείου. Ίσως μια δασκάλα, που μπορεί να το έχει στενοχωρήσει, μια προσβολή που δέχτηκε από ένα συμμαθητή ή η κακή σχέση με τα άλλα παιδιά, όλα αυτά μπορεί να δημιουργούν στο παιδί προκατάληψη απέναντι σε κάθε θέμα που αφορά το σχολείο. Συζητήστε με το παιδί σας και ανακαλύψτε την αιτία. 

Για ποιους (ακόμη) λόγους μπορεί να βαριέται το σχολείο; 

1. Έλλειψη κινήτρου

Η ενασχόληση με τα ενδιαφέροντά του και η ικανοποίηση που αντλεί από αυτά, μπορεί να το κάνουν να βρίσκει το σχολείο ανιαρό και χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Συζητήστε με τη δασκάλα και ζητήστε της να δώσει κίνητρα στο παιδί μέσω βιβλίων που μπορεί να προτιμά ή αγαπημένων παιχνιδιών. 

2. Αυστηρά και πολύωρα εκπαιδευτικά προγράμματα

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα τις περισσότερες φορές δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των παιδιών αυτής της ηλικίας. Συχνά καλλιεργούν τον ανταγωνισμό, μια ιδιότητα που δεν ταιριάζει στη φύση αυτής της ηλικίας και είναι δυσάρεστη σε αρκετά παιδιά. Από την άλλη, το σχολικό πρόγραμμα οδηγεί στη διαρκή και αποκλειστική ενασχόληση με τα σχολικά μαθήματα –από το πρωί ως το βράδυ–, κάτι που δεν αφήνει το παιδί να αναπτύξει τη φαντασία του και τη δημιουργική του ικανότητα που κυριαρχούν στην προσωπικότητά του. Διδάξτε του πώς να αντεπεξέρχεται στις υποχρεώσεις του, διατηρώντας μια ισορροπία μεταξύ σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων. 

3. Ακατάλληλες συνθήκες στο σπίτι

Ορισμένες φορές δεν υπάρχουν στο σπίτι οι κατάλληλες συνθήκες για να συγκεντρωθεί το παιδί και να ολοκληρώσει με ηρεμία τα μαθήματά του. Πρέπει να του δείχνετε συστηματικά ότι σέβεστε την ησυχία που χρειάζεται για να κάνει τις σχολικές του εργασίες. Διαφορετικά, σκέφτεται ότι, αφού εσείς δεν σέβεστε τις υποχρεώσεις που έχει, άρα… γιατί να τις σεβαστεί και εκείνο; 

4. Έλλειψη προσωπικού χώρου

Κάποιες φορές, είναι απαραίτητο για το παιδί να έχει ένα χώρο δικό του, όπου θα μπορεί να εκφράζεται, αλλά και να απομονώνεται όποτε το έχει ανάγκη. Η έντονη απασχόληση με εξωσχολικές δραστηριότητες, σε αντίθεση με τα μαθήματα, μπορεί να είναι ένας τρόπος να δείξει ότι έχει ανάγκη να εκφραστεί ελεύθερα, χωρίς να περιορίζεται από τις καθημερινές του υποχρεώσεις. Βοηθήστε το να διαμορφώσει τον δικό του χώρο όπως του αρέσει. Είναι πολύ σημαντικό να έχουν απομακρυνθεί όλα εκείνα τα αντικείμενα που ανήκουν σε ένα προηγούμενο στάδιο της ανάπτυξης, τα κουκλάκια ή τα παιχνίδια της προσχολικής ηλικίας. Έτσι το παιδί θα αισθάνεται ότι έχει ωριμάσει. 

5. Κακή διατροφή ή έλλειψη ύπνου

Μήπως το παιδί σας, έχει πρόβλημα με τη διατροφή και τον ύπνο; Προσέξτε τη διατροφή του και πόσες ώρες κοιμάται κάθε μέρα. Τα σνακ δεν είναι μόνο παχυντικά χωρίς κανένα θρεπτικό συστατικό, αλλά περιέχουν και τοξίνες, οι οποίες, όταν συσσωρεύονται, προκαλούν συγκεκριμένες τάσεις στα παιδιά, από τις οποίες οι πιο συνηθισμένες είναι η επιθετικότητα, η έλλειψη συγκέντρωσης και ο εκνευρισμός. Η κατάσταση αυτή ενισχύεται από την έλλειψη ύπνου, που είναι απαράδεκτη για τις μικρές ηλικίες. 

Πώς θα το βοηθήσω να αγαπήσει το σχολείο; 

Τα ευχάριστα νέα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις μεγάλες του… αγάπες σαν κίνητρα για να ασχοληθεί με τα μαθήματά του. 

Ανακαλύψτε ποιες εξωσχολικές δραστηριότητες θα το βοηθήσουν να καλλιεργήσει τις γνώσεις του και να διευρύνει τους ορίζοντές του. Παράλληλα, δώστε του να διαβάσει παιδικά βιβλία που σχετίζονται με τα σχολικά μαθήματα. Για παράδειγμα, μέσα από εξωσχολικά βιβλία που έχουν σχέση με τη μυθολογία, μπορεί να γνωρίσει, να αγαπήσει και να εμπεδώσει μια για πάντα τους ήρωές της, μαζί με τις διδακτικές σχολικές ιστορίες που σχετίζονται με αυτούς. 

Παρακινήστε το να μοιραστεί τα ενδιαφέροντά του με τους δασκάλους του. Μπορεί να δείξει τις ζωγραφιές στην τάξη ή να τις παρουσιάσει στο δάσκαλο και τη δασκάλα. Έτσι θα αρχίσει να συσχετίζει την προσωπική του απασχόληση με το σχολείο και δεν θα αισθάνεται ότι είναι ξεχωριστή από τις σχολικές δραστηριότητες. 

Αφού διαπιστώσετε ότι το παιδί έχει τέτοιες κλίσεις, φροντίστε να αφιερώσετε κάποιο χρόνο για να επισκεφτείτε μαζί μουσεία ή εκθέσεις βιβλίων ή ζωγραφικής. Με αυτό τον τρόπο θα συμβάλλετε στη γενικότερη καλλιέργειά του, που ασφαλώς θα το βοηθήσει τα επόμενα χρόνια, ακόμη και στις σχολικές του επιδόσεις.

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα στις σχολικές επιδόσεις του παιδιού;

Από: Ελένη Χαδιαράκου

Εννοείται πως η παρουσία του πατέρα είναι σημαντική για όλες τις περιόδους ανάπτυξης του παιδιού. Ακόμη όμως σημαντικότερος είναι για τη σχολική ηλικία!

Η ποιοτική ενασχόληση του πατέρα με το παιδί κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου, είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που θα καθορίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού για τον εαυτό του, καθώς και την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις με θετικό τρόπο.

Ο λόγος που ο πατέρας έχει τόσο σημαντικό ρόλο σε αυτή την περίοδο του παιδιού είναι γιατί σε αντίθεση με τη μητέρα που είναι πιο «προστατευτική», ο ίδιος τείνει να βάζει περισσότερες προκλήσεις στο παιδί για να δοκιμάσει νέες εμπειρίες και τείνει να ενθαρρύνει περισσότερο την ανεξαρτησία. Αυτό δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. 

Η ενθάρρυνση των μπαμπάδων για την ανεξαρτησία των παιδιών τους, βοηθά τα παιδιά όχι μόνο να μάθουν νέες δεξιότητες, αλλά να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες των πράξεών τους. 

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία, οι μπαμπάδες που ανέμεναν από τα παιδιά τους να χειρίζονται ευθύνες, όπως για παράδειγμα τη χρήση ψαλιδιού, το πώς να διασχίζει το παιδί το δρόμο ή να κάνει μπάνιο μόνο του, τότε τα παιδιά είχαν υψηλότερες επιδόσεις στη δεξιότητες σύνθετης σκέψης. 

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η επίτευξη καθηκόντων στη σχολική ηλικία είναι ιδιαίτερα σημαντική και ο ρόλος του πατέρα έχει μεγαλύτερη επίδραση στην αυτοεκτίμηση των παιδιών από αυτόν της μητέρας. Όσο δηλαδή πιο ενεργό ενδιαφέρον δείχνει ο πατέρας στην εκπαίδευση του παιδιού, τόσο πιο πολύ αναπτύσσεται το παιδί πνευματικά. Όσο πιο πολύ ασχολείται ο πατέρας με τα θέματα του σχολείου, τόσο πιο καλές σχολικές επιδόσεις έχει το παιδί. 

Μελέτη που έγινε σε αγόρια, έδειξε ότι όταν οι μπαμπάδες ενθάρρυναν δεξιότητες που σχετίζονταν με μαθηματικά και με την ανάγνωση, τόσο πιο πολύ βελτιώνονταν οι επιδόσεις των παιδιών σε σχολικές δοκιμασίες. Μια άλλη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μελέτη έδειξε ότι το ποσοστό του χρόνου που περνούν οι μπαμπάδες με τα παιδιά τους έχει άμεση σχέση με τις μαθηματικές δεξιότητες που θα αναπτύξουν τα παιδιά. Η εμπλοκή του πατέρα όμως είναι εξίσου σημαντική και σε δραστηριότητες που δεν αφορούν μόνο το σχολείο. Έρευνα έχει δείξει ότι οι μπαμπάδες που ενθάρρυναν τον αθλητισμό και τη σωματική δραστηριότητα των παιδιών τους, τα βοηθούσαν να έχουν περισσότερες επιτυχίες τόσο στο σχολείο, όσο και στην επαγγελματική τους πορεία αργότερα – πράγμα που ίσχυε και για τα αγόρια και για τα κορίτσια!

Εικόνες: Τι τρώνε τα παιδιά στα σχολεία του κόσμου;

Ανάμεσά τους  και τα Ελληνόπουλα, με το πιο χρωματιστό και εντυπωσιακό γεύμα!

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Daily Mail, στις φωτογραφίες με τα διαφορετικά πιάτα που τρώνε τα παιδιά στα σχολεία είναι εμφανείς οι μεγάλες διαφορές στις διατροφικές συνήθειες κάθε χώρας. Χαρακτηριστικό, βέβαια, είναι το γεγονός ότι, ενώ στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες δεν συνηθίζεται να υπάρχουν σχολικά εστιατόρια για να τρώνε οι μαθητές, στο πλαίσιο της φωτογράφισης έχουν αναπαραχθεί τα πιάτα που θεωρούνται παραδοσιακά σε κάθε χώρα, σαν να αποτελούσαν το εκάστοτε σχολικό μενού. Όπως θα δείτε και μόνοι σας, πάντως, τα πιο ανθυγιεινά γεύματα σερβίρονται μακράν στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, όπου τα παιδιά καταναλώνουν δυστυχώς τα περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα! 

- See more at: http://www.imommy.gr/nipia/diatrofi/article/7885/eikones-ti-trwne-ta-paidia-sta-sxoleia-toy-kosmoy/#13

6 πράγματα που θα ήθελε από εσάς ο δάσκαλος του παιδιού σας

1. Να μην κάνετε τις εργασίες του

  Αντισταθείτε στον πειρασμό να ολοκληρώσετε ή να διορθώσετε την ορθογραφία του μόλις το παιδί πέσει για ύπνο, προκειμένου να μη «γίνει ρεζίλι» την επόμενη μέρα στην τάξη. Οι εργασίες που δίνονται για το σπίτι έχουν στόχο να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει καλύτερα όσα έμαθε μέσα στη μέρα και δεν χρειάζεται να είναι αλάνθαστες. Αν δυσκολεύεται να καταλάβει κάτι, βοηθήστε το, αλλά σε καμία περίπτωση μην αναλάβετε εσείς τις υποχρεώσεις του. Αν διαπιστώσετε ότι οι εργασίες τού φαίνονται συστηματικά πάρα πολύ δύσκολες, ενημερώστε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του. 

 2. Να μην απαιτείτε να είναι πάντα «τέλειο»  

Τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Δείξτε έμπρακτα στο παιδί σας ότι δεν σας απογοητεύει όταν κάνει λάθη και εκμεταλλευτείτε τέτοιες ευκαιρίες για να του διδάξετε τι μπορεί να μάθει μέσα από κάθε λάθος και ότι πρέπει να προσπαθεί περισσότερο για να το διορθώσει. Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Επίσης, δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο με τον εαυτό του και αγχώνεται πολύ εύκολα με καθετί που σχετίζεται με τη μάθηση.

  3. Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες  

Όσο έξυπνο, ετοιμόλογο και ταλαντούχο κι αν σας φαίνεται το παιδί σας, πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι πιθανότητες να μεγαλώνετε τον επόμενο Αϊνστάιν είναι μικρές. Μην εκνευρίζεστε εάν δυσκολεύεται στη γεωμετρία και μην αντιμετωπίζετε με καχυποψία τους εκπαιδευτικούς εάν σας πουν ότι το παιδί σας είναι ένας μέτριος μαθητής. Είναι ωραίο να περιμένει κανείς το καλύτερο από το παιδί του, αλλά είναι ακόμα σπουδαιότερο να είναι ρεαλιστής και να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα. Κάθε παιδί έχει τα δικά του ταλέντα και αυτά πρέπει να αναπτύξει, πάντα με γνώμονα την αγάπη και την ενθάρρυνση και όχι την καταπίεση και τον εξαναγκασμό.

  4. Να κλείσετε την τηλεόραση  

Δεν είναι ότι κάνει κακό στο παιδί, απλά ο χρόνος που περνάει μπροστά στην οθόνη είναι χαμένος χρόνος. Περιορίστε τον στις δύο το πολύ ώρες την ημέρα και εκμεταλλευτείτε τις υπόλοιπες για να παίξετε, να διαβάσετε βιβλία, να κάνετε βόλτες μαζί με το παιδί. Προσέξτε ιδιαίτερα τι βλέπει στην τηλεόραση το βράδυ, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι οι έντονες ή βίαιες σκηνές μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο του και ένας μαθητής που δεν έχει κοιμηθεί καλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδώσει καλά την επόμενη μέρα στην τάξη. 

 5. Να μην στερείτε τον ελεύθερο χρόνο του 

 Σίγουρα θέλετε το καλύτερο για το παιδί σας, όμως με το να το γράψετε ταυτόχρονα σε δύο ξένες γλώσσες, κολυμβητήριο, πιάνο και ζωγραφική δεν θα του προσφέρετε περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα παιδί που τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη μετά το σχολείο, με αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας να είναι κουρασμένο, εκνευρισμένο και αγχωμένο. Να θυμάστε ότι τα πρώτα χρόνια του σχολείου ο ελεύθερος χρόνος και το δημιουργικό παιχνίδι είναι πιο πολύτιμα από οποιαδήποτε έξτρα γνώση.

  6. Να έχετε εμπιστοσύνη στους δασκάλους του  

Σίγουρα, δεν θα εκτιμούσατε ιδιαίτερα ένα δάσκαλο που στην καθιερωμένη συνάντησή σας, για να συζητήσετε την πρόοδο του παιδιού σας, έπαιρνε την πρωτοβουλία να σας κάνει υποδείξεις για το πώς να «κάνετε τη δουλειά σας». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και αντίστροφα. Κανένας δάσκαλος δεν περιμένει από εμάς να μάθει πώς να κάνει τη δική του δουλειά. Ευτυχώς, έχουν όλοι λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση, πολλοί έχουν ιδιαίτερα σημαντική εμπειρία και οι περισσότεροι αγαπούν τόσο τη δουλειά τους ώστε να μπορούν να την κάνουν με συνέπεια, ευαισθησία και εξαιρετικά αποτελέσματα. 

Από: Ελένη Καραγιάννη

Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (M. Ed. ψυχοπαιδαγωγός – εκπαιδευτική σύμβουλος). - See more at: http://www.imommy.gr/nipia/education/article/2991/eksi-pragmata-poy-tha-hthele-apo-esas-o-daskalos-toy-paidioy-sas/#reftag=true

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να αποκτήσει φίλους; Από: Ελένη Χαδιαράκου

Η σχολική ζωή, κάποιες φορές έχει αρκετές δυσκολίες, κυρίως για τα πρωτάκια που υποχρεώνονται να βρεθούν σε ένα νέο περιβάλλον, να κοινωνικοποιηθούν και να αποκτήσουν φίλους. Τι γίνεται όμως όταν δυσκολεύονται με τις φιλίες τους, και πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε;

Οι φιλίες είναι σχέσεις και το πώς χτίζεται μια σχέση είναι κάτι το οποίο το παιδί βιώνει ήδη από τη βρεφική του ηλικία. Γενικά, τα παιδιά που μεγαλώνουν με ανθρώπους στοργικούς, υπομονετικούς, στους οποίους μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη κάνουν ευκολότερα επαφές και φιλίες στον παιδικό σταθμό, γιατί μαθαίνουν από νωρίς να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Στην ηλικία που το παιδί αρχίζει να αυτονομείται χρειάζεται ευκαιρίες να συναντήσει άλλα παιδιά. Μόλις αρχίσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό θα έχει πολλές ευκαιρίες να μοιράζεται το χρόνο και τα παιχνίδια του με νέους φίλους που θα κάνει εκεί. Και τότε είναι που το παιδί αρχίζει να καταλαβαίνει και να αποφασίζει πλέον μόνο του ποιος του κάνει για παρέα και ποιος όχι. 

Είναι σημαντικό για το παιδί να έχει φίλους; 

Από την νηπιακή ηλικία μας, το παιδί μας κάνει τις πρώτες του φιλίες με παιδιά του οικογενειακού μας περιβάλλοντος ή του συμμαθητές του από τον παιδικό σταθμό. Μεγαλώνοντας όμως και πηγαίνοντας στο σχολείο, η αποστολή «απόκτηση φίλων» γίνεται λίγο πιο περίπλοκη για ορισμένα παιδιά. Είναι ωστόσο σημαντικό για το παιδί να αισθανθεί πιο κοντά με παιδιά της ηλικίας του, ειδικά στο ξεκίνημα του δημοτικού, το οποίο σηματοδοτεί μια καινούργια αναπτυξιακή και γνωστική αφετηρία στη ζωή του. Εκεί, μέσα από την καθημερινή επαφή και τη φιλία με συνομηλίκους του, το παιδί εξασκεί τις επικοινωνιακές του δυνατότητες, μαθαίνει να συνεργάζεται, να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του αλλά και να αντιμετωπίζει και να διαχειρίζεται τις διαφωνίες και τους καυγάδες που μπορεί να προκύψουν. 

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να αποκτήσει φίλους; 

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε όλοι οι ενήλικες ίδιοι, ούτε όλα τα παιδιά. Έτσι για ορισμένα παιδιά είναι παιχνιδάκι να αποκτήσουν παρέες και φίλους όπου βρεθούν, ενώ για άλλα είναι πιο περίπλοκη διαδικασία. Ωστόσο πάντα υπάρχουν τρόποι για να βοηθήσουμε ένα πιο κλειστό παιδί να κάνει φιλίες. 

Πώς; 

• Γράφουμε το παιδί στις δραστηριότητες που διοργανώνει το σχολείο, όπως χοροί, σκάκι, ζωγραφική. Μέσα απ’ αυτές τις εξωσχολικές δραστηριότητες, το παιδί θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει ακόμη περισσότερα παιδιά. 

• Πηγαίνουμε τακτικά βόλτα σε χώρους όπως στην παιδική χαρά ή στο πάρκο της γειτονιάς, που προσφέρουν μια καλή ευκαιρία στο παιδί μας να συναντήσει συμμαθητές από το σχολείο του και να παίξουν μαζί. 

• Αν υπάρχει αθλητικός ή άλλου είδους σύλλογος, π.χ. καλλιτεχνικές δραστηριότητες, στη γειτονιά μας ενθαρρύνουμε το παιδί να γραφτεί. Εκεί θα μπορεί να συναντά παιδιά της ηλικίας του, με τα οποία θα έχει κοινά ενδιαφέροντα και θα είναι ευκολότερο να αναπτύξει μια φιλική σχέση. 

Το παιδί μου είναι κλειστό. Πρέπει να μιλήσω στη δασκάλα;

Το θέμα δεν είναι απλά να μιλήσουμε στη δασκάλα μόνο για να διαπιστώσουμε αν το παιδί μας έχει παρέες και φίλους στο σχολείο, αλλά για να ζητήσουμε τη βοήθειά της να ενταχθεί στην ομάδα της τάξης του. Καλό θα ήταν επίσης να μιλήσουμε με τη δασκάλα αν το παιδί μάς διαμαρτύρεται πως υπάρχουν συμμαθητές που του φέρονται άσχημα ή που το απομονώνουν από την ομάδα. Σε αυτή την περίπτωση, η ματιά της δασκάλας είναι σημαντική για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει αλλά και για να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε το παιδί, εμείς από το σπίτι και η δασκάλα στην τάξη, να ενσωματωθεί στις σχολικές παρέες. 

Μαμά, γιατί «όλα» τα παιδιά της τάξης  δε με παίζουν; 

Ας έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες: ούτε όλα τα παιδιά είναι σούπερ κοινωνικά ούτε είναι όλοι οι συμμαθητές φίλοι τους. Κι αυτόν ακριβώς το ρεαλισμό μπορούμε να περάσουμε και στο παιδί μας που διαμαρτύρεται πως δεν το παίζουν τα άλλα παιδιά. Μπορούμε μάλιστα να αντιστρέψουμε την ερώτηση και να το ρωτήσουμε αν το ίδιο θέλει όλα τα παιδιά της τάξης για φίλους του. Το πιθανότερο είναι πως θα απαντήσει όχι, αφού είναι δύσκολο να τα βρίσκει και να ταιριάζει με όλα. Το παιδί μας πιθανότατα θα έχει προτίμηση σε ένα, δύο, τρία, τέσσερα παιδιά από την τάξη του. Αν με αυτά τα παιδιά έχει ήδη μια καλή σχέση, έστω κι αν δεν έχουν γίνει «οι καλύτεροι φίλοι», τότε θα πρέπει να το ενθαρρύνουμε να νιώσει καλά που έχει κάνει ήδη τόσους φίλους στην αρχή της χρονιάς! 

Μαμά γιατί τα άλλα παιδιά με κοροϊδεύουν;

Μέσα στα σχολικά χρόνια, και ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, είναι πιθανό να έρθει μια μέρα το παιδί μας στο σπίτι και να διαμαρτυρηθεί ότι κάποιο παιδί το κορόιδεψε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε αρχικά είναι να χρησιμοποιήσουμε την τεχνική της «αντίστροφης ψυχολογίας» για να βοηθήσουμε το παιδί να αισθανθεί καλύτερα, εξηγώντας του ότι ασχολούνται μαζί του γιατί δεν περνά απαρατήρητο και γι’ αυτό τραβά την προσοχή των άλλων. Ωστόσο δεν γνωρίζουν όλα τα παιδιά πως να ασχολούνται με τους άλλους θετικά και συχνά μόνος τρόπος που έχουν είναι τα πειράγματα. 

Αν, ωστόσο, το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο, αν συνεχιστεί και το παιδί βιώνει συχνά πειράγματα από τους συμμαθητές του, θα είναι καλό να ενημερώσουμε τη δασκάλα και να το συζητήσουμε μαζί της.

Δυσγραφία: Γιατί κάνει το παιδί μου άσχημα γράμματα; Από: Ελένη Χαδιαράκου

Η δυσγραφία είναι μια νευρολογική διαταραχή με χαρακτηριστικό της τις δυσκολίες στη γραφή. Αναγνωρίστε τα σημάδια ανά ηλικία.

Η δυσγραφία είναι μία μαθησιακή δυσκολία που επηρεάζει την ικανότητα να επικοινωνήσει κανείς τη σκέψη του μέσω του γραφικού του χαρακτήρα. Στα παιδιά εμφανίζεται όταν πρωτο-ενασχολούνται σε δραστηριότητες γραψίματος. Κάνουν γράμματα με λάθος μέγεθος ή και κατεύθυνση ή γράφουν λανθασμένες και με ορθογραφικά σφάλματα λέξεις παρά τις οδηγίες για το αντίθετο. Τα παιδιά με αυτή την διαταραχή πιθανά έχουν και άλλες δυσκολίες μαθησιακές αλλά συνήθως δεν έχουν κοινωνικές δυσκολίες. 

Τα βασικά σημάδια της δυσγραφίας ανά ηλικία: 

Αν παρατηρήσετε κάτι στο παιδί σας καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό. όσο νωρίτερα ξεκινήσει η παρέμβαση, τόσο μεγαλύτερα αποτελέσματα θα υπάρχουν. 

Ηλικία 4-6 ετών!

1. ασυνήθιστη λαβή στο μολύβι.
2. δυσκολία στην εκμάθηση του αλφαβήτου. 
3. δυσαρέσκεια για γραφή ή ζωγραφική. 
4. κακή απόδοση στις δεξιότητες λεπτής κινητικότητας, όπως στο κόψιμο με ψαλίδι.
5. χαμηλή αυτοπεποίθηση. 
6. δυσκολία κατανόησης των λέξεων που γράφουν ( η αντιγραφή μπορεί να είναι καλή)

Ηλικία 7-12 ετών! 

• χαμηλή αυτοπεποίθηση. 

• το παιδί μιλάει στον εαυτό του όταν γράφει. 

• κοιτάζει το χέρι του κατά την γραφή. 

• ασυνήθιστη λαβή στο μολύβι. 

• λάθος θέση του χαρτιού και σώματος. 

• ορθογραφικά λάθη.

• δυσανάγνωστα γράμματα. 

• κακή απόσταση μεταξύ των λέξεων. 

• εύκολη κόπωση κατά την γραφή. 

• αργός ρυθμός γραφής. 

Αν το παιδί σας αγωνίζεται με το γράψιμο και εσείς αντιληφθείτε κάποιο από τα παραπάνω χαρακτηριστικά 

α) επικοινωνήστε με το δάσκαλο του παιδιού σας 

β) ελέγξτε τι παρέχεται από το σχολείο 

γ) επικοινωνήστε με ένα κέντρο αντιμετώπισης της δυσλεξίας

Οι σχολικές τάξεις σε όλο τον κόσμο

Σχολικό Ντοκυμαντέρ για την 28η Οκτωβρίου και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

28η Οκτωβρίου 1940: Το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στην Ιταλία

28η Οκτωβρίου: Μία ημέρα, που γράφτηκε στην ιστορία για το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στον Μουσολίνι. Μία ημέρα, που άραγε η νεολαία γνωρίζει τον πραγματικό λόγο που την εορτάζουμε;

Τι έγινε την 28η Οκτωβρίου 1940;

Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η απάντηση της κυβέρνησης Μεταξά στο τελεσίγραφο ήταν αρνητική.

Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας μας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.

Ουσιαστικά, την 28η Οκτωβρίου η Ελλάδα γιορτάζει την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου.

Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα το 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Κάθε χρόνο, αυτήν την μέρα πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη η στρατιωτική παρέλαση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου.

Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.

Ακόμα, πραγματοποιούνται επετειακές εκδηλώσεις και αφιερώματα μνήμης, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τότε τους στρατιώτες μας και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο.

Η καθιέρωση του εορτασμού της επετείου

Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941.

Έγιναν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.

Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις.

Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν την επέμβαση των καραμπινιέρων.

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας).

Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.

Επίσημα για πρώτη φορά η επέτειος επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Το ιστορικό

Ηταν περίπου 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 όταν o Μουσολίνι απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Το τελεσίγραφο δόθηκε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά και μάλιστα στην οικία του στην Κηφισσιά , από τον Ιταλό Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι.

Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.

Ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως.».

Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.

Ο πόλεμος

Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.

Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατέκτησε, εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.

Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

Η Βέμπο τραγουδά

Στίχοι: Γιώργος Θίσβιος
Μουσική: Θεόφραστος Σακελλαρίδης

Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του,
μ' όλα τα φτερά,
και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει,
βρε, το φουκαρά!

Ωωωωωωωωωωωωωχ.

Τον τσολιά μας τον λεβέντη
βρίσκει στα βουνά
και ταράζει τον αφέντη
τον μακαρονά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.

Αααααααααααααχ.

Ξεκινάει την άλλη μέρα,
μα και πάλι ακούει "Αέρα"
από τον τσολιά,
δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι,
ξέρει τη δουλειά.

Ωωωωωωωωωωωωωχ.

Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά,
κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.

Αααααααααααααχ.

Στέλνει ο νέος Ναπολέων
μεραρχίες πειναλέων
στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους
κι ο στρατός μας αιχμαλώτους
τσούρμο κουβαλά.

Ωωωωωωωωωωωωωχ.

Και οι Κένταυροι οι καημένοι,
βρε τι τρομερό,
νηστικοί, ξελιγωμένοι
πέφτουν στο νερό.

Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι,
γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.

Αααααααααααααχ.

Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους
κι από μας και τους συμμάχους
τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες
μπήκαν Έλληνες λεβέντες
μεσ' τη Κορυτσά.

Ωωωωωωωωωωωωωχ.

Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί
και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,
Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,
γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.

Και 'πάθαν οι καημένοι
μεγάλη συμφορά,
κι η Ρώμη περιμένει
κι εκείνη τη σειρά.

Αααααααααααααχ.